Over

Ongelijkheid bestrijden middels solidariteit

"No words, but action" is een collectief van betrokken burgers die geïnspireerd door de Black Lives Matter beweging zich in wil zetten voor het naleven van artikel 1 van de grondwet:  "Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld. Discriminatie wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht of op welke grond dan ook, is niet toegestaan."

De Black Lives Matter beweging heeft internationaal de diepe wonden van racisme en discriminatie zichtbaar gemaakt. Het heeft een stem gegeven aan een generatie die niet genoegen neemt met de smoesjes en loze beloftes die hun ouders moesten aanhoren. Die niet wil wachten tot degenen aan de macht bereid zijn een kruimel van hun macht af te staan, mits het ze uitkomt en als je het tenminste lief vraagt. Deze generatie heeft de beloftes van gelijkheid en gerechtigheid die is gemaakt door de Nederlandse staat gehoord en eist nu een stuk van de taart. Daarbij keren ze zich niet tegen de Nederlandse waarden, maar in tegenstelling omarmen ze die. Zij willen dat Nederland zijn reputatie van open en tolerant land opnieuw eer aan doet. 

Dat de focus nu ligt op de discriminatie van en geweld tegen zwarte mensen is logisch en gerechtvaardigd aangezien de uitdagingen van deze groep altijd onderbelicht is geweest en belangenorganisaties minder mainstream steun hebben ondervonden dan andere groepen. Zonder de spotlight van de BLM beweging weg te nemen is het echter ook belangrijk andere anti-discriminatie bewegingen erbij te betrekken, zowel als uiting van solidariteit van BLM, alsook vanwege het gezamenlijk belang om institutionele veranderingen aan te brengen.  

Strategie

Informatie

De eerste stap om een probleem op te lossen is om te erkennen dat die er is. Het is verleidelijk om enkel in afschuw te kijken naar wat er misgaat in Amerika en met enige opluchting te bedenken dat het in Nederland wel meevalt. Discriminatie is nu een onzichtbare misdaad voor iedereen behalve de slachtoffers. We moeten informatie, onderzoeken en inzichten delen om een beter beeld te hebben wat er werkelijk in Nederland speelt

Eisen

Demonstreren is een nuttige manier om te laten zien wat er leeft en hoeveel mensen het raakt. Het doel van demonstreren is om de malaise van discriminatie en ongelijkheid aan de oppervlakte te laten komen. Het is dan ook niet verrassend dat sommigen zich hierbij niet op hun gemak voelen, discriminatie is ongemakkelijk. Naast het ongenoegen zichtbaar te laten worden moet de beweging zich niet verliezen in symboliek. De wensen en eisen moeten vooral inhoudelijk en constructief zijn.

Focus

Gezien hoe diepgeworteld het probleem van institutionele racisme en discriminatie is, moet de inzet gericht zijn op enkele speerpunten, namelijk media, politie, onderwijs en zorg. De media is van belang voor de beeldvorming van bepaalde groepen en in standhouden of afbreken van bepaalde stereotypes en vooroordelen. Discriminatie in de politie is een bedreiging voor je veiligheid, in het onderwijs is het een bedreiging voor je toekomst en in de zorg is het een bedreiging voor je gezondheid. 

Verantwoordelijkheid

Wanneer bedrijven, individuen en politieke partijen artikel 1 niet respecteren moeten ze daar de gevolgen van ondervinden. Dit betekend dat op vreedzame wijze mensen ter verantwoording zullen worden geroepen: brievenacties, aanklachten, boycott. Met name wil het collectief in kaart brengen hoe de politieke partijen zich concreet hebben ingezet voor een betere handhaving van artikel 1 na de vorige verkiezingen.

Praat met ons

Heb je suggesties voor acties die we moeten uitvoeren of waar we aandacht aan moeten besteden? Laat het ons weten.
contact
Share by: